براي خودم

هر روز وقتي پشت سيستم مي شينم اولين سايتي كه باز مي كنم ،سايت بليط هاي هواپيماست...مي خوام ببينم از كيش به همه جا قيمت بليط چند؟؟؟ميشه يه چند روزي از اينهمه تكرار فرار كرد...بعضي وقت ها هم ميشه كه واقعا قيمت ها خوبه.ولي همسر هيچ وقت وقت آزاد نداره.ديگه به اين تنهايي و غريبي خو گرفتم انگار...حتي به عيد فكر مي كنم حس رفتن ندارم.به اين گوشه دنج و امن عادت كردم.مثل يه پرنده اَي كه به قفس اش عادت كرده.فرقي نداره وقتي ندوني و نبيني ...غصه ات مي گيره وقتي مي دوني و مي بيني...پرنده هاي قفسي عادت دارن به بي كسي
اين روزها آهنگ هاي سياوش و ابي و معين رو گوش مي دم.منو ميبره به حال و هواي روزهايي كه مثل يه پرنده آزاد بودم.دغدغه هام فرق داشت

پشت قاب شيشه پنجره اَي كه شبا منو با خود ميبره..جايي كه گذشته ها مثل تصوير از تو قابش مي گذره.
براي خودم