هفته 13 با کاملیا

روزها پشت سر می گذره و شکمم کم کم داره میاد بالا و با کاملیا با هم  این روزها رو می گذرونیم.سخت و شیرین...کاملیا خیلی ذوق داره برای نی نی تو راه.برای همه چیزش.من خودم پوشک اش رو عوض می کنم.من خودم بهش با شیشه شیر میدم.من بهش یاد می دم بگه ماما بگه بابا....اسمش هم گذاشته کتایون و کتایون کتایون از دهنش نمیفته...می گم خب کاملیا شاید نی نی ما پسر باشه می گه نهههههههههههه پسر نمی خوام.نی نی ما دختر پسر نیست.حالا ببینیم قسمت چی میشه .برای خودمون که اصلا فرقی نداره.به قول گفتنی فقط سالم و صالح باشه.

اما واقعا بارداری با داشتن یه بچه دیگه یه جورایی سخت تر از اولی.چون تو اولی خودتی و خودت.همش دراز کشی و استراحت می کنی.اما تو دومی باید به یکی دیگه سرویس بدی.به بهونه هاش جواب بدی.بدقلقی های گاه و بیگاهش رو تحمل کنی....

اما خوبی اش اینه که دیگه تجربه داری و می دونی تمام اینا می گذره.و چون می گذرد غمی نیست

کودک توی دلم.فرزندم....برای در آغوش گرفتنت بی تابم...