اسباب کشی در دو سال و ده ماهگی

بالاخره ام قورباغه مون رو قورت دادیم و تصمیم نهایی رو گرفتیم و جا به جا شدیم.

بهتره اصلا از اول شروع کنم.

سال 87 که ما زندگی مون رو شروع کردیم و سرنوشت جزیره کیش رو برامون انتخاب کرد(خودمون انتخاب نکردیم) بخت با ما یار بود و خدا کمک کرد و تو خونه ای متعلق به شرکت بود و مبلمان مختصری داشت زندگی مون رو شروع کردیم.همون سال اول کمی از کمی و کسری ها رو خریدیم و کم کم وسایل خودمون رو با وسایل شرکت جایگزین کردیم.اما از اونجاییکه که همه این وسایل با فاصله زمانی خریده شده بود هیچ سنخیتی با هم نداشت و همیشه از دیدن خونه های مرتب و جهیزیه های دیگران غبطه می خوردم (انکار نمی کنم) تصمیم گرفتیم همه چی رو از نو شروع کنیم مخصوصا اینکه از لحاظ مالی دیگه توان اش رو داشتیم.

خود خونه هم دیگه برامون کوچیک بود و دلم خونه بزرگ تر و دلبازتر می خواست.

حالا یه میانبر بزنم به سبک زندگی مردم جزیره کیش که جالب بگم اکثریت قریب به اتفاق خیلی خلاصه و سبک زندگی می کنند تو خونه های کوچیک.جوری که هر لحظه اراده کردن که برگردن به سرزمین اصلی وسایل جلوی دست و بالشون رو نگیره.که من این سبک زندگی رو اصلا نمی پسندم چون می بینم خیلی ها جوونی شون اینجا تموم میشه با همون زندگی ای که اصلا ازش لذت نمی برن.

دیگه تصمیمم رو گرفتم.اینجا خونه من ،روزهای من و عمرم اینجا داره به سرعت می گذره.دخترم داره بزرگ میشه.

باید یه فکر اساسی کرد و  این بود که از اول سال 95 رفتیم دنبال خونه و شاید بیش از 50 تا خونه دیدیم.فاکتورهای مهمی داشتم.یکی اش اینکه حتما تو شهرک صدف باشه.کابینت هاش زیاد باشه ،هر دو تا خواب کمد داشته باشه.دو تا سرویس داشته باشه.پر نور باشه.هال اش بزرگ باشه  و تمیز باشه....

و بالاخره خونه دلخواهون رو پیدا کردیم . تو همین مدتی که دنبال خونه بودیم کل مبلمان فروشی های جزیره رو بیش از 10 بار گشتم. سایت های که فروش اینترنتی داشتن و ...و بالاخره مبلمان مورد علاقه ام که وجود کاملیا تو انتخاب رنگ و مدل اش خیلی تاثیر داشت.

بالاخره جا به جا شدیم و من دکوراسیون خونه رو عوض کردم.

جا به جایی و اسباب کشی سخت تر از اونی بود که من فکر می کردم . هنوز هم کاملا جا به جا نشدیم اما خیلی حس خوبی دارم.تو خونه جدید راحتم و خوشحالم از اینکه جزیره کیش رو خونه خودم انتخاب کردم.