اندر باب غذا خوردن کودکان

نمی دونم من مادر بی خیالی هستم یا برخی از مادرها خیلی حساس

وقتی تو پارک می بینم مادری یه کاسه پلو و خورشت سرد و ماسیده دستشون و به بچه طفل معصوم حین بازی و بدو بدو غذا می دن و التماس می کنن همین یه قاشق تموم ولی بازم دنبالش می دوان و می گن آفرین این یکی رو هم بخور........طقل معصوم مثل زهرمار این غذای ماسیده که جلوی گربه بریزی رو نمی خوره با زحمت و به عشق بازی قورتش می ده.آخه مادر عزیز شما خودت وقتی میدویی می تونی غذا بخوری .یه کمی فکر دستگاه گوارش اون کودک دلبندت باش.فکر معده اش،حس غذا زدگی که ممکن یه عمر درگیرش کنه و ....

شاید هم فکر کنید حتا بچه بد غذاست و مادر بیچاره مجبوره.اما من اینجوری فکر نمی کنم چون از ظاهر هر بچه ای میشه فهمید که آیا می خوره یا نه.هرچند اینجور بچه ها کم کم دچار بی اشتهایی بیمارگونه می شن و ...

به خدا بچتون از گشنگی نمیمیره .به خدا نیاز نیست اون بچه اندازه شما غذا بخوره.شاید یه روز یه تیکه نون ان رو راضی تر کنه.یه روز یه قاشق پلو.یه روز یه سیب....