اين روزهاي سخت
واي كه چقدر تو اين روزها خسته و دل شكسته ام.چقدر تنهام.چقدرمستاصلم...كاش يكي بود مي تونستم باهاش حرف بزنم ،اما نيست .مثل هميشه...مثل همه بچگي هام،مثل جووني ام،مثل روز ازدواجم،مثل روزهاي اول زايمانم،مثل تمام اين ٣٩سال.....تنهاي تنها راه هايي كه رفتم و بي نتيجه موند كارهاي كه كردم و رها شد تلاش هاي بي ثمر تنها و خسته ام تنها دلخوشي ام خنده هاي بچه هام و ديدن شادي هاشون مي خوام برم مي خوام ازش دور بشم از بودن در كنارش آرامش ندارم درونم نا آرام و تلخ شده پشت اين ظاهر زن قوي و محكم وجدي،يه زن تنها و گريان نشسته ....